Voedselvergifteging in Yogja

Uitgehongerd gingen we dus op zoek naar een Restaurant. In dezelfde steeg als het hotel zagen we een gezellig restaurant (zelfde stijl als 1001 nacht) waar het ook ontzettend druk was. Er was nog net 1 tafeltje vrij.

We hadden allebei traditionele Indonesische gerechten besteld. Verderop zat nog een Nederlands stel heerlijk ijs te eten. Dus na de avondmaaltijd hadden we ijs met fruit besteld. Voldaan liepen we terug naar ons Hotel.

Vroeg in de ochtend begon het, we werden allebei wakker met ontzettende krampen. Ik liep er krom van. Spugen, nou alles wat erbij komt kijken, maar dat zal ik jullie besparen ;-). We dachten, oke vandaag dus geen excursie naar Prembanan. We waren te beroerd.

Het plan was om de volgende dag de trein te nemen naar Surubaya (boven in Java).

De volgende dag was het nog even heftig en het werd niet minder. Dus de treinreis ging niet door en hebben een nacht bijgeboekt om aan te sterken.

Het vermoeden rees dat dit niet vanzelf over zou gaan dus we hadden een doctor nodig.

Maandagochtend was de doctor er ook al voor een ander stel in het resort. Dit was het Nederlandse stel die ik herkende uit het restaurant. Zij hadden ook voedselvergiftiging opgelopen. Dezelfde avondgerechten zou toeval zijn, wat we wel gemeen hadden was :

HET IJS.

De moslimdoctor kwam bij ons en het was een vriendelijke vrouw die bij ons bleef tot we ons iets beter voelde. Ze legde alles heel goed uit en hadden best wel veel medicijnen gekregen. We kregen antibiotica en pilletjes tegen kramp, buikpijn en spugen.

Ze eindigde met:" i will pray for you in my religion, you pray in your religion"

Daarna kneep ze haar ogen dicht en begon haar gebed, dat alleen was al zo hartverwarmend. Dat iemand op dat moment voor je aan het bidden is.

We zijn nog een paar nachten gebleven tot de medicijnen gingen werken. Dit leek eeuwen te duren, het herstel ging behoorlijk langzaam.

Uiteindelijk zijn we woensdag 14 september naar Bali gevlogen vanaf Yogja Airport.